31 Temmuz 2008 Perşembe

Bizim evin uğuru...

Hoşgeldin Uğur'um...
Hadi bak bana, resmini çekeceğim
Peki.. sen bilirsin, doyur tumbişini
oooh...ben çekemedim ama
İlknur1959 ablan çekti sonunda :)
.
Adını DUA koydum
.
.Aslında dua bir sokak kedisi...
Onu ilk defa evimizden epeyce uzakta bir çay bahçesinde görmüştüm, gözgöze geldik, çok çekingendi çok şeyler yaşadığı, aslında bir evi olduğu ama şimdilerde sokakta kaldığı belli gibiydi. Belki bana deli diyecek güleceksiniz ama ben öyle hissettim bakışlarından.
Aradan bir hafta kadar bir zaman geçti.
Evimiz zemin kat ve benim balkon kapım çoğu zaman açıktır, bir baktım ki kınalı kız bize gelmiş, sanki kırk yıllık evi gibi hiç yadırgamadan dolaştı. Hemen ona temiz bir tabak su ve taze mama ikram ettim...Yedi, içti biraz uyudu ve sessizce gitti.
Ertesi sabah erkenden yine geldi, ama evde mama kalmamıştı. Oğlumda henüz işe gitmemiş evdeydi. Anne akşama kadar motor üzerinde çalışıyorum bundan sonra her geldiğinde onu benim için besle, mamalarını ben alacağım dedi.
O günden beri haftasonları hariç hergün düzenli olarak geldi yedi içti uyudu ve sessizce gitti. Bir gece bile bizde yatıya kalmadı gitmek istediğinde hemen kapıyı açtım .Hafta sonları gelmemesinin sebebebi ise sahilde piknik yapanların ona nefit ikramları. Oturduğum semti bu yüzden çok seviyorum çünkü herkes hayvan seviyor burada.
Ben duanın bize çok uğur getirdiğine inanıyorum...
.
.

Hiç yorum yok: